Doğaya yabancılaşan insan

6 yy. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Descartes ile her şey değişti. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. . MÖ. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti.

Doğaya yabancılaşan insan

Tüm bedenler birer makine gibiydi. MÖ. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. 6 yy. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. . Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Descartes ile her şey değişti. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil.